Portada |
Esta é a primeira novel de Rowling depois da exitosa saga de Harry Potter, Desta vez, céntrase nun público adulto e alónxase da fantasía maila maxia que tan famosa a fixeron. Eu de recoñecer que o lin por ser de quen era. Se fose dun autor que non coñecese non creo que lle dese unha oportunidade, o cal sería un gran erro. Ao principio, é todo un pouco lioso con tanto persoaxe novo de golpe, pero unha vez que te situas, engancha e non podes parar de ler.
- Sinopsis
A historia desta primeira obra de Rowling para adultos céntrase na historia de Pagford, un pobiño imaxinario do sudeste de Inglaterra onde a súbita morte dun concelleiro desata unha feroz pugna entre as forzas vivas do pobo para facerse co posto do falecido, factor clave para resolverr un antigo litixo territorial.A minuciosa descrición das virtudes e miserias dos persoaxes conforman un microcosmos tan intenso como revelador dos obstáculos que lastran calqueira proxecto de convivencia, e, ao mesmo tempo, debuxan un divertido e polifacético mostrario da infinita variedad do xénero humano.Sin que o lector apenas o perciba, Rowling consegue involucralo en temas de profundo calado mentras o conduce sen pausa a un sorprendente desenlace final.
- A miña opinión.
Para min, é unha historia magnífica, moi ben contada. Erróneamente foi publicitada como unha novela de humor e misterio, e non ten nin unha, nin a outra. É unha historia dura, que nos mostra o peor da sociedade tal cual, sen nengún tipo de maquillaxe: drogas, prostitución, familias rotas que fixen ser todo o contrario para aparentar ser algo que non son... Podése decir que é unha crítica ao sistema, a hipocresía, as ansias de poder, o amiguismo, aderezado con drogas, violencia, pero sen edulcorantes nin esaxeracións. Tamén nos mostra unha crítica á loita de clases: as familias de ben non queren que o barrio das pobres pertenza ao seu pobo, queren que forma parte do do lado.
E coma sempre, hai persoaxes que aborreces, e outros que adoras.O curioso é que o protagonista absoluto sexa un morto, que so está presente nos recordos dos demais persoaxes.
Como curiosidade teño que decir que hubo un momento que temín que Rowling cometese o erro de darlle un final feliz (o cal non quedaría ben tendo en conta o desarrollo da historia). Por suposto equivoquinme. Se é que despois de haber lido a saga de Harry Potter e visto o dura que foi Rowling, so a min se me ocurre pensar nun feliz de "e foron felices e comeron perdices".
Aos que non léstedes a saga potteriana por que non vos atrae o xénero, vos animo a darlle unha oportunidade a esta autora, que demostrou ser moi boa. E aos fans de potter tamén lles recomendo que a lean, que ainda que cambia de xénero radicalmente, a historia está moi ben e conserva a súa forma de escribir.
¡Ata pronto!
No hay comentarios:
Publicar un comentario